آسفالت
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
اين مقاله داراي فهرستي از منابع، پيوندهاي بيروني يا بخش مطالعهٔ بيشتر است، اما به خاطر نداشتن پانويس و يادكردهاي درون‌خطي، منابع آن همچنان مبهم هستند. لطفاً با افزودن يادكردهاي دقيق اين مقاله را بهبود دهيد.
Right
پيشنهاد شده است كه بتن آسفالتي در اين مقاله يا بخش ادغام گردد. (بحث)
براي ديگر كاربردها، آسفالت (ابهام‌زدايي) را ببينيد.
لايه زيرين آسفالت يك خيابان
آسفالت ماده‌اي تركيبي است كه از مخلوط كردن شن و ماسه و قير ساخته مي‌شود و در ساخت جاده، باند فرودگاه و پشت بام ساختمان‌ها به كار گرفته مي‌شود.
محتويات
۱ انواع آسفالت
۱.۱ آسفالت گرم
۲ انواع آسفالت گرم
۳ آسفالت حفاظتي
۴ دامنه كاربرد آسفالت حفاظتي
۵ انواع آسفالتهاي حفاظتي
۶ آسفالت سرد
۷ دامنه كاربرد آسفالت سرد
۸ انواع آسفالت سرد
۹ خواص فيزيكي
۱۰ پانويس
۱۱ منابع
انواع آسفالت
آسفالت با توجه به نحوه كاربرد و اختلاط، به سه دسته آسفالت گرم، آسفالت حفاظتي و آسفالت سرد تقسيم‌بندي مي‌شود.[نيازمند منبع]
آسفالت گرم
آسفالت گرم به آن دسته از آسفالت‌هايي اطلاق مي‌گردد، كه در آن‌ها قير و مصالح سنگي گرماگرم مخلوط شوند و گرماگرم پخش و متراكم گردند.[۱]
انواع آسفالت گرم
آسفالت گرم مصرفي در قشرهاي روسازي راه، به شرح انواع زير است:[نيازمند منبع]
آسفالت رويه (توپكا):آسفالت رويه آخرين قشر بتن آسفالتي است كه در تماس مستقيم با بارهاي وارده از ترافيك و عوامل جوي محيط قرار مي‌گيرد. آسفالت رويه طوري طراحي و اجرا مي‌گردد كه تحمل بارهاي وارده را داشته و در مقابل اثرات سوء آب، يخبندان و تغييرات درجه حرارت، مقاومت كرده و دوام آورد.
آسفالت آستر (بيندر):اين قشر بتن آسفالتي، بين قشر رويه و قشر اساس قيري و در صورت عدم وجود قشر اساس قيري، بين قشر رويه و قشر اساس سنگ شكسته قرار مي‌گيرد.
اساس قيري:اين قشر به عنوان اولين قشر روسازي بتن آسفالتي مي‌تواند مستقيماً روي قشر زيراساس و يا اساس قرار گيرد. اساس قيري داراي دانه بندي درشت تر و مقدار قير آن كمتر از آسفالت آستر و رويه مي‌باشد.
ماسه آسفالت:ماسه آسفالت از اختلاط ماسه شكسته و يا ماسه طبيعي شسته و يا مخلوطي ا ز اين دو با قير تهيه مي‌گردد. ماسه آسفالت را مي‌توان در قشرهاي به ضخامت حداقل ۱۵ ميلي‌متر و بيشتر پخش و اجرا كرد. از ماسه آسفالت به عنوان قشر تسطيح آسفالتهاي قديمي (قبل از روكش) نيز استفاده مي‌شود.
آسفالت متخلخل:اين آسفالت از ا ختلاط قير خالص اصلاح شده با مصالح سنگي صد در صد شكسته داراي دانه بندي باز در كارخانه آسفالت گرم تهيه و با ضخامت حدود ۲۵ تا ۴۰ ميلي‌متر اجرا مي‌شود. فضاي خالي اين آسفالت گرم بعد از كوبيده شدن در سطح راه، حدود ۲۰ درصد است. اين قشر، جزء سيستم روسازي محسوب نمي‌شود و نمي‌توان از آن بعنوان قشر جايگزين رويه اصلي استفاده كرد.
آسفالت حفاظتي
پخش قير در راه‌هاي خاكي، شني، آسفالتي و بتني و بلافاصله پخش سنگدانه بر روي آن، يا قيرپاشي بدون سنگدانه و يا استفاده از مخلوط‌هاي آسفالتي پيش ساخته از نوع دوغاب قيري (اسلاري سيل) و يا ميكروسرفيسينگ آسفالت حفاظتي ناميده مي‌شود. ضخامت اين نوع رويه سازي (ميكروسرفيسنگ)، حداكثر ۱۲ ميلي‌متر در ۲ لايه است كه جزء سازه باربر روسازي راه محسوب نمي‌شود و عملكرد ساز ه‌اي ندارد. در آسفالتهاي حفاظتي از قيرهاي محلول، قيراب ه‌ها و يا قيرهاي خالص با كندرواني كم استفاده مي‌شود.
دامنه كاربرد آسفالت حفاظتي
آسفالتهاي حفاظتي براي غيرقابل نفوذ كردن بستر راه، افزايش مقاومت سايشي و لغزشي آن و نيز بهسازي موقت رويه‌هاي موجود آسفالتي و بتني مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين نوع رويه سازي به علت سرعت و سهولت اجرا و نياز محدود به ماشين آلات و تجهيزات آسفالتي، در مقايسه با آسفالت گرم، بسيار مقرون به صرفه است.
انواع آسفالتهاي حفاظتي
آسفالتهاي حفاظتي به شرح زير تقسيم‌بندي مي‌شود و هر يك به منظور خاصي مورد استفاده قرار مي‌گيرد:[نيازمند منبع]
سطحي يك يا چند لايه‌اي يا چيپ سيلينگ
سيلكوت‌ها يا اندودهاي آ ب بند
مخلوط‌هاي آسفالتي قيرابه‌اي مانند دوغاب قيري و ميكروسرفيسينگ
غبارنشاني و روغ ن پاشي راه (جلوگيري از گردوغبار و تثبيت را ه‌هاي)
آسفالت
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
اين مقاله داراي فهرستي از منابع، پيوندهاي بيروني يا بخش مطالعهٔ بيشتر است، اما به خاطر نداشتن پانويس و يادكردهاي درون‌خطي، منابع آن همچنان مبهم هستند. لطفاً با افزودن يادكردهاي دقيق اين مقاله را بهبود دهيد.
Right
پيشنهاد شده است كه بتن آسفالتي در اين مقاله يا بخش ادغام گردد. (بحث)
براي ديگر كاربردها، آسفالت (ابهام‌زدايي) را ببينيد.
لايه زيرين آسفالت يك خيابان
آسفالت ماده‌اي تركيبي است كه از مخلوط كردن شن و ماسه و قير ساخته مي‌شود و در ساخت جاده، باند فرودگاه و پشت بام ساختمان‌ها به كار گرفته مي‌شود.
محتويات
۱ انواع آسفالت
۱.۱ آسفالت گرم
۲ انواع آسفالت گرم
۳ آسفالت حفاظتي
۴ دامنه كاربرد آسفالت حفاظتي
۵ انواع آسفالتهاي حفاظتي
۶ آسفالت سرد
۷ دامنه كاربرد آسفالت سرد
۸ انواع آسفالت سرد
۹ خواص فيزيكي
۱۰ پانويس
۱۱ منابع
انواع آسفالت
آسفالت با توجه به نحوه كاربرد و اختلاط، به سه دسته آسفالت گرم، آسفالت حفاظتي و آسفالت سرد تقسيم‌بندي مي‌شود.[نيازمند منبع]
آسفالت گرم
آسفالت گرم به آن دسته از آسفالت‌هايي اطلاق مي‌گردد، كه در آن‌ها قير و مصالح سنگي گرماگرم مخلوط شوند و گرماگرم پخش و متراكم گردند.[۱]
انواع آسفالت گرم
آسفالت گرم مصرفي در قشرهاي روسازي راه، به شرح انواع زير است:[نيازمند منبع]
آسفالت رويه (توپكا):آسفالت رويه آخرين قشر بتن آسفالتي است كه در تماس مستقيم با بارهاي وارده از ترافيك و عوامل جوي محيط قرار مي‌گيرد. آسفالت رويه طوري طراحي و اجرا مي‌گردد كه تحمل بارهاي وارده را داشته و در مقابل اثرات سوء آب، يخبندان و تغييرات درجه حرارت، مقاومت كرده و دوام آورد.
آسفالت آستر (بيندر):اين قشر بتن آسفالتي، بين قشر رويه و قشر اساس قيري و در صورت عدم وجود قشر اساس قيري، بين قشر رويه و قشر اساس سنگ شكسته قرار مي‌گيرد.
اساس قيري:اين قشر به عنوان اولين قشر روسازي بتن آسفالتي مي‌تواند مستقيماً روي قشر زيراساس و يا اساس قرار گيرد. اساس قيري داراي دانه بندي درشت تر و مقدار قير آن كمتر از آسفالت آستر و رويه مي‌باشد.
ماسه آسفالت:ماسه آسفالت از اختلاط ماسه شكسته و يا ماسه طبيعي شسته و يا مخلوطي ا ز اين دو با قير تهيه مي‌گردد. ماسه آسفالت را مي‌توان در قشرهاي به ضخامت حداقل ۱۵ ميلي‌متر و بيشتر پخش و اجرا كرد. از ماسه آسفالت به عنوان قشر تسطيح آسفالتهاي قديمي (قبل از روكش) نيز استفاده مي‌شود.
آسفالت متخلخل:اين آسفالت از ا ختلاط قير خالص اصلاح شده با مصالح سنگي صد در صد شكسته داراي دانه بندي باز در كارخانه آسفالت گرم تهيه و با ضخامت حدود ۲۵ تا ۴۰ ميلي‌متر اجرا مي‌شود. فضاي خالي اين آسفالت گرم بعد از كوبيده شدن در سطح راه، حدود ۲۰ درصد است. اين قشر، جزء سيستم روسازي محسوب نمي‌شود و نمي‌توان از آن بعنوان قشر جايگزين رويه اصلي استفاده كرد.
آسفالت حفاظتي
پخش قير در راه‌هاي خاكي، شني، آسفالتي و بتني و بلافاصله پخش سنگدانه بر روي آن، يا قيرپاشي بدون سنگدانه و يا استفاده از مخلوط‌هاي آسفالتي پيش ساخته از نوع دوغاب قيري (اسلاري سيل) و يا ميكروسرفيسينگ آسفالت حفاظتي ناميده مي‌شود. ضخامت اين نوع رويه سازي (ميكروسرفيسنگ)، حداكثر ۱۲ ميلي‌متر در ۲ لايه است كه جزء سازه باربر روسازي راه محسوب نمي‌شود و عملكرد ساز ه‌اي ندارد. در آسفالتهاي حفاظتي از قيرهاي محلول، قيراب ه‌ها و يا قيرهاي خالص با كندرواني كم استفاده مي‌شود.
دامنه كاربرد آسفالت حفاظتي
آسفالتهاي حفاظتي براي غيرقابل نفوذ كردن بستر راه، افزايش مقاومت سايشي و لغزشي آن و نيز بهسازي موقت رويه‌هاي موجود آسفالتي و بتني مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين نوع رويه سازي به علت سرعت و سهولت اجرا و نياز محدود به ماشين آلات و تجهيزات آسفالتي، در مقايسه با آسفالت گرم، بسيار مقرون به صرفه است.
انواع آسفالتهاي حفاظتي
آسفالتهاي حفاظتي به شرح زير تقسيم‌بندي مي‌شود و هر يك به منظور خاصي مورد استفاده قرار مي‌گيرد:[نيازمند منبع]
سطحي يك يا چند لايه‌اي يا چيپ سيلينگ
سيلكوت‌ها يا اندودهاي آ ب بند
مخلوط‌هاي آسفالتي قيرابه‌اي مانند دوغاب قيري و ميكروسرفيسينگ
غبارنشاني و روغ ن پاشي راه (جلوگيري از گردوغبار و تثبيت را ه‌هاي)
تلفيق